DarshanSRiar7ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਹੋਏ ਜੇ ਆਪਾਂ ਆਪਣੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਇੱਥੇ ...
(29 ਮਾਰਚ 2022)
ਮਹਿਮਾਨ: 253.

 

ਕਲ੍ਹਾ ਯਾਨੀ ਕਿ ਲੜਾਈ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਬਾਹਰ, ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਵਿਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ, ਅੰਦਰੂਨੀ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਕਿਸੇ ਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਸਰਹੱਦਾਂ ਉੱਪਰ ਹੋਵੇ, ਮਾੜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈਜੇ ਇਹ ਕਲਾ ਵਧਦੀ ਵਧਦੀ ਭਿਅੰਕਰ ਰੂਪ ਧਾਰ ਲਵੇ ਤੇ ਫਿਰ ਮਹਾਂ ਯੁੱਧ ਭਾਵ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈਉਸ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੀ ਭਿਆਨਕ ਤਬਾਹੀ ਹੋਵੇਗੀ ਇਹ ਕੋਈ ਗਿਣਤੀ ਮਿਣਤੀ ਦਾ ਸਵਾਲ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾਵਿਸ਼ਵ ਨੇ ਪਹਿਲੇ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਦੋ ਮਹਾਂ ਯੁੱਧਾਂ ਦਾ ਤਾਂਡਵ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਹੈਜਪਾਨ ਦੇ ਦੋ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਹੀਰੋਸ਼ੀਮਾ ਅਤੇ ਨਾਗਾਸਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਅੱਠ ਦਹਾਕੇ ਬੀਤਣ ਬਾਦ ਵੀ ਬੰਜਰ ਦੀ ਬੰਜਰ ਹੀ ਹੈ ਉੱਥੇ 1945 ਵਿੱਚ ਦੂਜੇ ਮਹਾਂਯੁੱਧ ਵੇਲੇ ਦੋ ਪ੍ਰਮਾਣੂ ਬੰਬ ਸੁੱਟੇ ਗਏ ਸਨਮਨੁੱਖ ਤਾਂ ਇਸ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਿਆਣਾ ਜੀਵ ਹੈਸੋਚਣ, ਸਮਝਣ ਅਤੇ ਪਰਖਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਲਬਰੇਜ਼ ਹੈਇਹ ਭਲੀ ਭਾਂਤ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਤੇ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਪ੍ਰਮਾਣੂ ਹਥਿਆਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੀ ਮਿੱਤ ਨਹੀਂਜਿੱਥੇ ਵੀ ਵਰਤੇ ਜਾਣਗੇ ਤਬਾਹੀ ਦੇ ਸਿਵਾ ਕੁਝ ਵੀ ਹੱਥ ਪੱਲੇ ਨਹੀਂ ਪਵੇਗਾਫਿਰ ਇਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਕਿਹੜੀ ਹਊਮੈ ਅਤੇ ਲਾਲਸਾ ਦਾ ਕੀੜਾ ਟਿਕਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ? ਜਦੋਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਸਥਿਰ ਜਾਂ ਸਦੀਵੀ ਨਹੀਂਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਕੁਦਰਤੀ ਤਾਕਤ ਇਸ ਉੱਪਰ ਕੰਟਰੋਲ ਜ਼ਰੂਰ ਕਰਦੀ ਹੈਕੁਦਰਤ ਦਾ ਆਪਣਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਨਿਯਮ ਹੈਜੇ ਉਸ ਨੇ ਦਿਨ-ਰਾਤ, ਮੌਸਮ ਤੇ ਰੱਤਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਮੰਨਣਾ ਵੀ ਤਾਂ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਕਰਤਵ ਬਣਦਾ ਹੈ

ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਢੰਗ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਵਰਤ ਕੇ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਸੁਖਾਲਾ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਕਈ ਤਰੀਕੇ ਈਜ਼ਾਦ ਕਰ ਲਏ ਹਨਸਰਦੀ ਦੇ ਮੌਸਮ ਨੂੰ ਗਰਮੀ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣਾ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਗਰਮੀ ਨੂੰ ਸਰਦੀ ਵਿੱਚਪਰ ਇੰਜ ਗੈਸਾਂ ਦੇ ਰਿਸਾਵ ਨਾਲ ਜਿਹੜਾ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਫੈਲਿਆ ਹੈ ਤੇ ਤਾਪਮਾਨ ਵਧਣ ਨਾਲ ਆਲਮੀ ਤਪਸ਼ ਦਾ ਜਿਹੜਾ ਭੂਤ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਹੜੱਪਣ ਲਈ ਛਲਾਂਗਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਸ ਕੋਲੋਂ ਕੌਣ ਬਚਾਵੇਗਾ? ਅਖੀਰ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੀ ਲੋੜ ਪਵੇਗੀ ਤਾਂ ਹੀ ਬਚਾ ਹੋਵੇਗਾਰੂਸ ਅਤੇ ਯੁਕਰੇਨ ਵਿੱਚ ਛਿੜੀ ਭਿਆਨਕ ਲੜਾਈ ਦੂਜੇ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਈ ਹੈਬਾਹਰਲੀਆਂ ਤਾਕਤਾਂ ਤਮਾਸ਼ਬੀਨ ਬਣੀਆਂ ਵੇਖ ਰਹੀਆਂ ਹਨਹਾਲੇ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਸਰਦੀ ਦਾ ਮੌਸਮ ਹੈ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਅਸਲਾ ਉੱਥੇ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਨਿਰੰਤਰ ਬੰਬ ਫਟ ਰਹੇ ਹਨ, ਮੀਜਾਈਲਾਂ ਛੱਡੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਆਖਰ ਇਸਦਾ ਅਸਰ ਵੀ ਤਾਂ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਆਪੀ ਹੋਵੇਗਾਜਾਨੀ ਮਾਲੀ ਨੁਕਸਾਨ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਾਂ ਬਹੁਤਾ ਦੁਵੱਲੇ ਹੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈਮਾਵਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤ ਮਰ ਰਹੇ ਹਨਪਰ ਤਾਕਤ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਕਿਸੇ ਧਿਰ ਦਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਉੱਤਰ ਰਿਹਾਆਖਰ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਕੀਮਤ ’ਤੇ ਇਹ ਵਰਤਾਰਾ ਕਦੋਂ ਤਕ ਜਾਰੀ ਰਹੇਗਾ?

ਮਨੁੱਖੀ ਲੋੜਾਂ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮੂੰਹ ਅੱਡੀ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਨਿਰੰਤਰ ਕੌੜੀ ਵੇਲ ਵਾਂਗ ਵਧ ਰਹੀਆਂ ਹਨਭਿਆਨਕ ਤਬਾਹੀ ਦੇ ਇਸ ਮੰਜ਼ਰ ਤੋਂ ਬਾਦ ਭੁੱਖੇ ਤੇ ਨੰਗੇ ਵਿਲਕਦੇ ਢਿੱਡਾਂ ਦਾ ਕੀ ਬਣੇਗਾ? ਮਨੁੱਖ ਜੇ ਉੱਤਮ ਜੀਵ ਦਾ ਦਰਜਾ ਸੰਭਾਲੀ ਬੈਠਾ ਹੈ ਤਾਂ ਫਿਰ ਉੱਤਮ ਬਣਦਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ? ਕੀ ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਲਈ ਪਸ਼ੂ, ਪਰਿੰਦੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਪੌਦੇ ਤੇ ਦ੍ਰਖਤ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਉੱਤਰਨਗੇ? ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਕੰਮ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਹੀ ਕਰਨਾ ਹੈਦੋਹਾਂ ਧਿਰਾਂ ਨੂੰ ਹਊਮੈ ਅਤੇ ਜ਼ਿੱਦ ਛੱਡ ਕੇ ਮੇਜ਼ ਦੁਆਲੇ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਹੀ ਪੈਣੀ ਹੈਲਾਪ੍ਰਵਾਹੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਅੰਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਵੀ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈਯੂ.ਐੱਨ.ਓ ਜੋ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਦਮ ਭਰਦੀ ਹੈ, ਜੇ ਇਸ ਮੌਕੇ ਜੰਗਬੰਦੀ ਕਰਵਾ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਠੀਕ ਹੈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫਿਰ ਈਦੋਂ ਬਾਦ ਤੰਬੇ ਕਿਹੜੇ ਕੰਮ? ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਹੀ ਰਾਸ ਆਉਂਦੀ ਹੈਲੜਾਈ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ’ਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਥਿਆਰ ਨਾਲ ਹੋਵੇ ,ਤਬਾਹੀ ਹੀ ਮਚਾਉਂਦੀ ਹੈਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਤਕ ਬਹੁਤ ਯੁੱਧ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕੋਈ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆਪ੍ਰਸਿੱਧ ਅਤੇ ਵਿਕਸਤ ਦੇਸ਼ ਜਰਮਨੀ ਦੀ ਉਦਾਰਹਣ ਸਭ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈਘਰ ਦੀ ਕਲਾ ਨੇ ਇੰਨਾ ਵਖਰੇਵਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਕੱਟੜ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇਸ਼ ਬਣ ਗਏਦੂਰੀਆਂ ਇੰਨੀਆਂ ਵਧਾ ਲਈਆਂ ਕਿ ਦਰਮਿਆਨ ਇੱਕ ਕੰਧ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਕਰ ਲਈਪਰ ਅਖੀਰ ਮਾਨਵਤਾ ਦੀ ਕਸਕ ਨੇ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲੈ ਆਂਦਾ। ਕੰਧ ਵੀ ਢੱਠ ਗਈ ਤੇ ਵਿੱਛੜੇ ਲੋਕ ਫਿਰ ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਬਾਸ਼ਿੰਦੇ ਬਣ ਕੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਰਹਿ ਰਹੇ ਹਨ

ਸਮਝਦਾਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਇਸ਼ਾਰਾ ਹੀ ਕਾਫੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਇਤਿਹਾਸਕ ਮਹਾਂਭਾਰਤ ਅਤੇ ਰਮਾਇਣ ਦੇ ਭਿਆਨਕ ਯੁੱਧਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਲੜੀਵਾਰ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖ ਕੇ ਜੰਗ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨਾਂ ਤੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈਪਰ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੀ ਭੁੱਲਣ ਵਾਲੀ ਆਦਤ ਦੇ ਹਾਵੀ ਹੋ ਜਾਣ ਕਾਰਨ ਸਭ ਕਾਸੇ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਲਾਲਸਾ ਅਤੇ ਹਊਮੈ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ

ਜੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਰਜਵਾੜੇ ਅਤੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਹਕੂਮਤ ਕਰਦੇ ਸਨ ਤਾਂ ਹੁਣ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਲੋਕਰਾਜੀ ਪ੍ਰੰਪਰਾਵਾਂ ਕਾਇਮ ਹਨਹੁਣ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਵੋਟਾਂ ਦੀ ਤਾਕਤ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਬਲ ਬੁੱਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦੇ ਹਨਇਨ੍ਹਾਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕਲਿਆਣਕਾਰੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਪੰਜ ਸਾਲ ਬਾਦ ਚੋਣਾਂ ਨਾਲ ਕੇਂਦਰ ਅਤੇ ਰਾਜਾਂ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਚੋਣ ਹੁੰਦੀ ਹੈਚੋਣਾਂ ਦੌਰਾਨ ਸਾਰੀਆਂ ਰਾਜਨੀਤਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਅਤੇ ਨੀਤੀਆਂ ਲੋਕਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖ ਕੇ ਵਾਅਦੇ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨਜਿਹੜੀ ਪਾਰਟੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਜਿੱਤਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਜਾਵੇ ਉਹ ਸੱਤਾ ’ਤੇ ਕਾਬਜ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ

ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ, ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਹੋਏ ਜੇ ਆਪਾਂ ਆਪਣੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਇੱਥੇ 1966 ਦੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪੁਨਰਗਠਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਅਕਾਲੀ-ਭਾਜਪਾ ਅਤੇ ਕਾਂਗਰਸ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਸੱਤਾ ਉੱਪਰ ਕਾਬਜ਼ ਰਹੇ ਹਨ2012 ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲੀ-ਭਾਜਪਾ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਸੱਤਾ ਸੰਭਾਲੀ ਸੀ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਹਰ ਵਾਰ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮੋਹ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਪਾਰਟੀ ਤੋਂ ਭੰਗ ਹੋ ਜਾਣ ਕਾਰਨ ਸਰਕਾਰ ਬਦਲਦੀ ਹੀ ਰਹੀ ਹੈ2017 ਦੇ ਚੋਣ ਨਤੀਜੇ ਅਕਾਲੀ ਭਾਜਪਾ ਗੱਠਜੋੜ ਲਈ ਕੋਈ ਬਹੁਤੇ ਸੁਖਾਵੇਂ ਨਹੀਂ ਸਨ ਰਹੇਆਮ ਆਦਮੀ ਪਾਰਟੀ ਵੀ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਿੰਡ ਪੁੰਡ ਗਈ ਸੀ ਇਸ ਕਾਰਨ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਕਾਂਗਰਸ ਵਾਲੇ ਸੋਚਦੇ ਸਨ ਕਿ 2022 ਵਿੱਚ ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੈਰ ਹੇਠ ਬਟੇਰਾ ਆ ਜਾਵੇਗਾਤਾਕਤ ਦੀ ਕੁਰਸੀ ਉੱਪਰ ਕਾਬਜ਼ ਹੋਣ ਲਈ ਬਹੁਤੇ ਨੇਤਾ ਤਰਲੋਮੱਛੀ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨਰੌਲੇ ਗੌਲੇ ਵਿੱਚ ਪਾਰਟੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਵੀ ਬਦਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਵੀਪਰ ਖਿੱਚੋਤਾਣ ਤੇ ਕਲ੍ਹਾ ਰੁਕਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਵਧਦੀ ਗਈਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਰਹੀ ਨਿਰੰਤਰ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਕਾਂਗਰਸ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਗਲੇ ਦੀ ਹੱਡੀ ਬਣ ਗਈਚੋਣਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਤਾਂ ਦੂਸ਼ਣਬਾਜ਼ੀ ਦਾ ਦੌਰ ਵੀ ਗਰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਇੰਜ ਨਜ਼ਰ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਅਜ਼ਾਦੀ ਵੇਲੇ ਵੱਡੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣ ਵਾਲੀ ਪਾਰਟੀ ਅਨੂਸ਼ਾਸਨਹੀਣਤਾ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈਚੋਣਾਂ ਅਕਸਰ ਏਕਤਾ ਅਤੇ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਨਾਲ ਠੋਸ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੇ ਕੇ ਜਿੱਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨਪਰ ਇੱਥੇ ਤਾਂ ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਡਫਲੀ ਵਜਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਹੀ ਰਾਗ ਅਲਾਪਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸੀ

ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕ ਦੋ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੀ ਉੱਤਰ ਕਾਟੋ ਮੈਂ ਚੜ੍ਹਾਂ ਵਾਲੀ ਪਰੰਪਰਾ ਨਾਲ ਵੀ ਅਣਗੌਲੇ ਗਏ ਸਨਅਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਸੱਤ ਦਹਾਕਿਆਂ ਬਾਦ ਬਦ ਤੋਂ ਬਦਤਰ ਵਾਲੀ ਸਥਿਤੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਅੱਕ ਕੇ ਇਸ ਵਾਰ ਤੀਸਰਾ ਬਦਲ ਲੱਭ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੋ ਤਿਹਾਈ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਬਹੁਮਤ ਨਾਲ ਸਰਸ਼ਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈਸੱਤਾ ਧਿਰ ਦੇ ਦੂਸਰੀ ਵਾਰ ਸੱਤਾ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਧਰੇ ਧਰਾਏ ਰਹਿ ਗਏਬੜਬੋਲੀ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ, ਵਿਰੋਧਾਭਾਸ ਤੇ ਆਪਸੀ ਕਲ੍ਹਾ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹਾਰ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਬਣੀਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸੋਲ੍ਹਵੀਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਦਾ ਸਰੂਪ ਬਹੁਤ ਅਨੋਖਾ ਤੇ ਨਵੇਕਲਾ ਹੈਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਧਨੰਤਰ ਇਸ ਵਾਰ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਦੀਆਂ ਪੌੜੀਆਂ ਨਹੀਂ ਚੜ੍ਹ ਸਕੇਰਾਜ ਦੀ ਨਿੱਘਰਦੀ ਹਾਲਤ, ਜਿਸ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਨੰਬਰ ਤੋਂ ਸਤਾਰ੍ਹਵੇਂ ਨੰਬਰ ’ਤੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਇਸ ਕਾਰਨ ਵੀ ਲੋਕ ਉਕਤਾ ਗਏ ਸਨਕਾਰਨ ਕੋਈ ਵੀ ਹੋਵੇ ਲੜਾਈ ਝਗੜੇ ਅਤੇ ਖਿੱਚ-ਧੂਹ ਤੇ ਕਲਾ, ਘਰ, ਪਾਰਟੀ ਜਾਂ ਦੇਸ਼ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਖਸ਼ਦੀ ਐਵੇਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਿਆਣਿਆਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ “ਕਲ੍ਹਾ ਕਲੰਦਰ ਵੱਸੇ, ਘੜਿਓਂ ਪਾਣੀ ਨੱਸੇ।”

ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈਜਦੋਂ ਇੱਥੇ ਕੁਝ ਵੀ ਸਥਿਰ ਨਹੀਂ ਤੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਡਰਾਮੇ ਦੇ ਪਾਤਰ ਵਾਂਗ ਸਟੇਜ ਉੱਪਰ ਆਪਣਾ ਰੋਲ ਅਦਾ ਕਰਕੇ ਉੱਤਰਨਾ ਹੀ ਉੱਤਰਨਾ ਹੈਫਿਰ ਲਾਲਚ, ਲਾਲਸਾ, ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਕਾਹਦੇ ਵਾਸਤੇ? ਪਿਆਰ ਮੁਹੱਬਤ ਨਾਲ ਰਹਿ ਕੇ ਮਾਨਵਤਾ ਦੀ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਲਈ ਸਾਰੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲਾਂ ਦੀਆਂ ਘੁੰਡੀਆਂ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰਾਨਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ? ਜਦੋਂ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ‘ਏਕ ਪਿਤਾ ਏਕਸ ਕੇ ਹਮ ਬਾਰਿਕ’ ’ਤੇ ਯਕੀਨ ਕਰਕੇ ਅਮਲ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪੈਣ, ਉਦੋਂ ‘ਸਰਬੱਤ ਦਾ ਭਲਾ’ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਹੋਣਾ ਹੈ।

*****

ਨੋਟ: ਹਰ ਲੇਖਕ ‘ਸਰੋਕਾਰ’ ਨੂੰ ਭੇਜੀ ਗਈ ਰਚਨਾ ਦੀ ਕਾਪੀ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਸੰਭਾਲਕੇ ਰੱਖੇ।

(3466)

(ਸਰੋਕਾਰ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਲਈThis email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.) 

About the Author

ਐਡਵੋਕੇਟ ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਰਿਆੜ

ਐਡਵੋਕੇਟ ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਰਿਆੜ

Jalandhar, Punjab, India.
Phone: (91 - 93163 - 11677)
Email: (darshansriar@gmail.com)

More articles from this author