“ਫਿਰ ਸਵੇਰ ਹੁੰਦਿਆਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਕਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ ...”
(ਦਸੰਬਰ 17, 2015)
“ਹਰ ਸਾਲ ਹੋਰ ਰੁੱਖ ਲਾਉਣ ਦੇ ਵਿਖਾਵੇ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਪਰ ...”
(ਦਸੰਬਰ 15, 2015)
“ਉਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਣਾਏ ਅਸੂਲਾਂ ਨਾਲ ਜੀਵਿਆ ...”
(ਦਸੰਬਰ 14, 2015)
“ਆਮਿਰ ਵਾਂਗ ਆਪਣੇ ਖਦਸ਼ਿਆਂ ਅਤੇ ਡਰ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹੋਰ ਅਣਗਿਣਤ ਭਾਰਤੀ ਵੀ ਹਨ...”
(ਦਸੰਬਰ 12, 2015)
“ਜੇ ਇਸ ਪੱਤਰ ਦਾ ਸਮੇਂ ਦੇ ਗ੍ਰਹਿ ਮੰਤਰੀ ਸ. ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਕੋਈ ਇਲਮ ਨਹੀਂ, ਮੰਤਰੀ ਮੰਡਲ ਨੂੰ ਕੋਈ ਇਲਮ ਨਹੀਂ ...”
(ਦਸੰਬਰ 9, 2015)
“ਇਹ ਉਹੀ ਸਹਿ-ਕਾਮੇ ਸਨ ਜਿਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਪਤੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਮਾਰੂ ਹਮਲਾ ਕਰਕੇ ...”
(ਦਸੰਬਰ 7, 2015)
“ਉਸ ਨੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਤੋਂ ਪੀਐੱਚ ਡੀ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਜੋ ...”
(ਦਸੰਬਰ 3, 2015)
“ਮੇਰੀ ਭੂਮਿਕਾ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵੀ ਇਕ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਚੰਗਿਆੜੀ ਦੀ ਕਹੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ...”
(ਦਸੰਬਰ 2, 2015)
“ਤੇਰੇ ਨਾਲ,
ਸਭ ਕੁਝ ਹਰਿਆ-ਭਰਿਆ ਲਗਦਾ ਹੈ”
(ਦਸੰਬਰ 1, 2015)
“ਦਰਅਸਲ ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀਣੀ ਨਹੀਂ ਆਈ। ਆਪਣੇ ਲਈ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕਦੇ ਜੀਵਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ...”
(ਨਵੰਬਰ 29, 2015)

“ਸਾਰੇ ਮੁੱਦੇ ਅਤੇ ਮਸਲੇ ਦਾ ‘ਸਹਿਣਸ਼ੀਲ’ ਸਰਕਾਰੀ ਹੱਲ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਲੇਖਕ ਜੇ ਮਾਹੌਲ ਦੀ ਘੁਟਣ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਲਿਖਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਣ! ...”
(ਨਵੰਬਰ 28, 2015)

“ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ ਮੇਰੀਏ ਮਾਏ, ਕਿਸ ਕਨੂੰਨ ਬਣਾਏ ਨੀ
ਇੱਕੋ ਕੁੱਖੋਂ ਜੰਮੇ ਜਾਏ, ਇੰਨੇ ਫਰਕ ਕਿਉਂ ਪਾਏ ਨੀ ...”
(ਨਵੰਬਰ 27, 2015)
“ਉਹਨੇ ਮੱਥੇ ਉੱਤੇ ਤੀਉੜੀਆਂ ਪਾ ਕੇ ਕਿਹਾ, “ਨਿਕਾਲ ਲੋ ਮੇਰੀ ਪਾਕਟ ਮੇਂ ਸੇ ...”
(ਨਵੰਬਰ 26, 2015)
“ਇਹ ਮੁਖੌਟੇ ਲਹਿ ਜਾਣੇ ਕਿਸੇ ਦਿਨ, ਪਰ ਅਜੇ ਤੂੰ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ, ਇਵੇਂ ਹੀ ਪਾਈ ਰੱਖ ...”
(ਨਵੰਬਰ 25, 2015)
“ਪਿਆਰਾ ਸਿਹਾਂ, ਬੁਰਾ ਨਾ ਮਨਾਵੀਂ। ਆਪਣੇ ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਐਥੇ ਇੱਕ ਭੇਡ ਚਾਲ ਹੈ ...”
(ਨਵੰਬਰ 22, 2015)
“ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ, ਨਜ਼ਮਾਂ ਲਿਖਣਾ ਯਾਰੋ ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਸ਼ੌਕ ਨਹੀਂ,
ਉੱਛਲਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦ ਧੁਰ ਤਕ ਭਰ ਜਾਵਾਂ।”
(ਨਵੰਬਰ 21, 2015)
“ਖੈਰ ... ਪੋਟਿਆਂ ’ਤੇ ਦਿਨ ਗਿਣਦਿਆਂ ਉਹ ਦਿਨ ਵੀ ਆ ਗਿਆ ਜਦੋਂ 3 ਸਾਲ ਪੂਰੇ ਹੋ ਗਏ ...”
(ਨਵੰਬਰ 19, 2015)
“ਇਹ ਪੰਧ ਮੁਕਾਇਆ ਮੁੱਕਣਾ ਏ, ਨਹੀਂ ਮੁੱਕਣਾ ਰੋਕ ਕੇ ਸਾਹਵਾਂ ਨੂੰ ...”
(ਨਵੰਬਰ 18, 2015)
“ਸੇਵਾ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਜਿੰਦੜੀਏ ਬੜੀ ਔਖੀ, ਗੱਲਾਂ ਕਰਨੀਆਂ ਢੇਰ ਸੁਖੱਲੀਆਂ ਨੇ ...”
(ਨਵੰਬਰ 16, 2015 - ਅੱਜ ਸ਼ਹੀਦ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਸਰਾਭਾ ਦਾ ਸੌਵਾਂ ਸ਼ਹੀਦੀ ਦਿਵਸ ਹੈ।)
“ਉਹ ਦੀਵੇ ਤਲੀ ’ਤੇ ਟਿਕਾਈ ਨੇ ਫਿਰਦੇ,
ਹੈ ਚਾਨਣ ਦਾ ਕਰਨਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਸਾਰਾ।”
(ਨਵੰਬਰ 15, 2015)
“ਬਸ ... ਕਹਾਣੀ ਖਤਮ। ਨਾ ਫਿਰ ਪਿੱਛੇ ਜਾਣ ਜੋਗੇ, ਨਾ ਇੱਥੇ ਰਹਿਣ ਜੋਗੇ ...”
(ਨਵੰਬਰ 12, 2015)
“ਸਾਹਿਤ ਚੋਰਾਂ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਕਰਨੀ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਚੋਰੀ ਕਬੂਲ ਕਰਵਾਉਣਾ ...”
(ਨਵੰਬਰ 10, 2015)
“ਸਾਨੂੰ ਆਸ ਹੈ ਕਿ ਪਾਰਟੀ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ...”
(ਨਵੰਬਰ 9, 2015)
“ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਵਿਵੇਕ ਦੋ ਅੱਖਾਂ ਹਨ ਜੀਵਨ ਦੇ ਸੱਚ ਦੀਆਂ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਅੱਖਾਂ ਨੇ ਅਜੇ ਬੜੀ ਦੂਰ ਤੱਕ ...”
(ਨਵੰਬਰ 8, 2015)
“ਜਦੋਂ ਇਹ ਪੱਤਾ ਪੁੱਠਾ ਪੈਂਦਾ ਦਿਸਿਆ ਤਾਂ ਨਾਲੋ ਨਾਲ ਕਈ ਘਟਨਾਵਾਂ ਹੋਰ ਵਾਪਰੀਆਂ ...”
(ਨਵੰਬਰ 6, 2015)
Page 219 of 222

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * * 
* * *

* * *

* * *

* * *
* * *

* * *

* * *

* * *

* * *
* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *
* * *

* * * 
* * * 
* * *

* * *
* * *

* * *

* * *

* * *
ਸੁਪਿੰਦਰ ਵੜੈਚ
* * *

* * *

* * *

* * *

* * *
* * *

* * *

* * *

* * *

* * *
* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * * 
***

* * *

* * *

* * *

* * *


* * *

* * * 
* * *

* * *

* * *
* * *

* * *

* * *

* * *
* * *
ਪੰਜਾਬੀ ਲੇਖਕ ਕੇਹਰ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਨਹੀਂ ਰਹੇ!

ਕੇਹਰ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਜੀ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਇੱਥੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ:
http://www.sarokar.ca/2015-02-17-03-32-00/107
* * *
* * *

* * *


* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *
ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ੍ਹੋ, ਇਹ ਤਸਵੀਰ ਨਿਹਾਰੋ,
ਕੁਝ ਸੋਚੋ, ਕੁਝ ਵਿਚਾਰੋ!

* * *


* * *
* * *
* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *



* * *

* * *
ਪੁਸਤਕ: ਜਦੋਂ ਤੁਰੇ ਸੀ
ਲੇਖਕ:
ਹਰਕੀਰਤ ਸਿੰਘ ਸੰਧਰ

* * *

***


***
* * *
* * *

* * *

* * *


* * *

* * *
* * *
ਸੁਖਮਿੰਦਰ ਸੇਖੋਂ ਦੀਆਂ ਦੋ ਪੁਸਤਕਾਂ

* * *

*****
*****

*****

***

*****