“ਇਹ ਕਿਹੜੀ ਸੇਵਾ ਹੈ, ਜਿਹੜੀ ਟਿਕਟ ਲਏ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ? ਇਹ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਸੇਵਾ ਹੈ, ਜਿਹੜੀ ...”
(24 ਅਪ੍ਰੈਲ 2019)
‘ਸੇਵਾ’ ਕਰਨੀ ਸੌਖਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ। ਪਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਅੰਦਰ ਲੋਕਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਮੌਕਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਖੁੰਝਾਉਂਦੇ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਚੋਣਾਂ ਦੇ ਮੌਕੇ ਸੇਵਾ ਦਾ ਜਜ਼ਬਾ ਆਮ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਲੋਕ ਲੀਡਰਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਸੇਵਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦੀ, ਪਰ ਲੀਡਰ ਛੁੱਟ ਛੁੱਟ ਆਖਦੇ ਨੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਸੇਵਾ ਕਰਾਂਗੇ। ਅਸੀਂ ਜੰਮੇ ਹੀ ਸੇਵਾ ਵਾਸਤੇ ਹਾਂ।
ਲੋਕ ਪੁੱਛਦੇ ਨੇ ਕਿ ਪਹਿਲੀ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਿਆਂ ਸੇਵਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ? ਤਾਂ ਉੱਤਰ ਮਿਲਦਾ, “ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਉਦੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ। ਹੁਣ ਪਤਾ ਲਾ ਦਿਆਂਗੇ ਨਵੀਂ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ।”
ਇਹੀ ਖ਼ਬਰਾਂ ਪਿਛਲੇ ਕਈ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਟਿਕਟ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ, ਉਹ ‘ਸੇਵਾ’ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰਨ ਨੂੰ ਤਿਆਰ-ਬਰ-ਤਿਆਰ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸੇਵਾ ਲਈ ਨਹੀਂ ਆਖ ਰਿਹਾ, ਪਰ ਉਹ ਆਖ ਰਹੇ ਨੇ, “ਅਸੀਂ ਜਹਾਨੋਂ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਮਾਜ ਲਈ, ਹਲਕੇ ਲਈ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਕਰਕੇ ਜ਼ਰੂਰ ਜਾਵਾਂਗੇ।”
ਸ਼ਤਰੂਘਣ ਸਿਨਹਾ ਨੇ ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀਂ ਭਾਜਪਾ ਛੱਡ ਕੇ ਕਾਂਗਰਸ ਵਿੱਚ ਦਾਖ਼ਲਾ ਲਿਆ। ਉਹ ਫਿਰ ਪਟਨਾ ਸਾਹਿਬ ਤੋਂ ਉਮੀਦਵਾਰ ਹਨ। ਪਾਰਟੀ ਬਦਲਣ ਸਾਰ ਕਹਿੰਦੇ, “ਹੁਣ ਸੇਵਾ ਕਰਾਂਗੇ। ਕੁਝ ਕਰ ਦਿਖਾਉਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਹੈ ਇਹ।” ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਤਨੀ ਪੂਨਮ ਸਿਨਾ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਸਾਈਕਲ ’ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਹੈ। ਟਿਕਟ ਉਸ ਨੂੰ ਲਖਨਊ ਤੋਂ ਮਿਲੀ। ਸਾਈਕਲ ’ਤੇ ਬੈਠਣ ਸਾਰ ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ “ਮੈਂ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ। ਸੇਵਾ ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਕਮਰ ਹੈ।”
ਜਯ-ਪ੍ਰਦਾ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਭਾਜਪਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਈ ਹੈ। ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਸਾਰ ਉਹਨੇ ਕਿਹਾ, “ਪਹਿਲੀਆਂ ਥਾਂਵਾਂ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੋਦੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਜ਼ਰੂਰ ਕਰਨੀ ਹੈ। ਇਹੀ ਕੁਝ ਉਰਮਿਲਾ ਮਾਤੋਂਡਕਰ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਂਗਰਸ ਨੇ ਮੁੰਬਈ ਤੋਂ ਟਿਕਟ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਟਿਕਟ ਮਿਲਣ ਸਾਰ ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, “ਬੱਸ ਹੁਣ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਜਿਊਣਾ ਮਰਨਾ ਹੈ।”
ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਡਮ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਚਤੁਰਬੇਦੀ ਦਸ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਕਾਂਗਰਸ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕੇ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਮੁੱਖ ਬੁਲਾਰਨ, ਜਿਹੜੀ ਟੀ ਵੀ ’ਤੇ ਬਹਿਸਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈ ਕੇ ਕਾਂਗਰਸ ਦਾ ਪੱਖ ਬੜੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਨਾਲ ਨਿਭਾਉਂਦੀ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਅਚਾਨਕ ਕਾਂਗਰਸ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਸ਼ਿਵ ਸੈਨਾ ਦਾ ਪੱਲਾ ਫੜ ਲਿਆ ਹੈ, ਆਖਦੀ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਮਹਾਂਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕੇ, ਸ਼ਿਵ ਸੈਨਾ ਪਾਰਟੀ ਰਾਹੀਂ ਸੇਵਾ ਕਰਾਂਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਦੀ ਹੀ ਜੰਮੀ-ਪਲੀ ਹਾਂ। ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਵੀ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਟਿਕਟ ਦੀ ਚਾਹਵਾਨ ਸੀ, ਟਿਕਟ ਨਾ ਮਿਲੀ ਤਾਂ ਅਚਾਨਕ ਸ਼ਿਵ ਸੈਨਾ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕਹੀ।
ਇਹ ਕਿਹੜੀ ਸੇਵਾ ਹੈ, ਜਿਹੜੀ ਟਿਕਟ ਲਏ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ? ਇਹ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਸੇਵਾ ਹੈ, ਜਿਹੜੀ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ ਜਾਂ ਵਿਧਾਇਕ ਬਣੇ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਜਦੋਂ ਪਾਰਟੀ ਬਦਲਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸੇਵਾ ਤੇ ਜਦੋਂ ਪਿਛਲੀ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਉੱਚੇ ਅਹੁਦੇ ’ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਸੇਵਾ ਚੇਤੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।
‘ਸੇਵਾ’ ਦਾ ਇਹੀ ਜਜ਼ਬਾ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਕੇ ਪੀ ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਨਰਾਜ਼ ਹਨ ਕਿ ਮੈਂਨੂੰ ਸੇਵਾ ਦਾ ਮੌਕਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, “ਪਾਰਟੀ ਨੇ ਸਾਡੀ ਕਦਰ ਨਹੀਂ ਪਾਈ।” ਭਾਵ ਇਹ ਕਿ ‘ਕਦਰ’ ਵੀ ਤਾਂ ਹੀ ਮੰਨੀ ਜਾਵੇਗੀ, ਜੇ ਲਗਾਤਾਰ ਟਿਕਟ ਮਿਲੇਗੀ। ਜਦੋਂ ਟਿਕਟ ਗਈ ਤਾਂ ਸਮਝ ਲਵੋ ‘ਸੇਵਾ’ ਵਿੱਚ ਅੜਚਣ ਆ ਗਈ।
ਇਹੀ ਗੱਲ ਸੰਤੋਸ਼ ਚੌਧਰੀ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹਨ। ਬੀਬੀ ਜੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, “ਸੇਵਾ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਖੋਹਣ ਵਾਲੇ ਚੰਗੇ ਲੋਕ ਨਹੀਂ। ਜੇ ਇਸ ਜਨਮ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਹੀ ਨਾ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ ਦਾ ਕੀ ਲਾਭ?”
ਇਸੇ ਸੇਵਾ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀਂ ਹਰਬੰਸ ਕੌਰ ਦੂਲੋਂ ਨੇ ਝਾੜੂ ਚੁੱਕਿਆ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ, “ਕਾਂਗਰਸ ਨੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲੋਂ ਸੇਵਾ ਦਾ ਮੌਕਾ ਗੁਆ ਲਿਆ, ਪਰ ਅਸੀਂ ਸੇਵਾ ਕਰਕੇ ਰਹਾਂਗੇ।” ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਤੀ ਦੇਵ ਸ਼ਮਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਦੂਲੋਂ ਰਾਜ ਸਭਾ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਹਨ, ਜਿਹੜੇ ਸੰਸਦ ਵਿੱਚ ‘ਸੇਵਾ’ ਦਾ ਰਿਕਾਰਡ ਤੋੜ ਰਹੇ ਹਨ।
ਇਸੇ ਸੇਵਾ ਖਾਤਰ ਜਗਮੀਤ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਹਨ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ, “ਸਿੱਖੀ ਤੇ ਸਮਾਜ ਲਈ ਮੇਰੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨਾਲ ਮੇਲ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਹੀ ਖਾਂਦੇ ਹਨ, ਸੋ ਮੈਂ ਸੇਵਾ ਕਰਕੇ ਹੀ ਰਹਾਂਗੇ। ਜਗਮੀਤ ਬਰਾੜ ਨੇ ਇਸ ਸੇਵਾ ਲਈ ਹੀ ਤ੍ਰਿਣਮੂਲ ਕਾਂਗਰਸ ਪੰਜਾਬ ਲਿਆਂਦੀ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਬਣੀ। ਇਸੇ ਸੇਵਾ ਲਈ ਉਹ ‘ਆਪ’ ਵਿੱਚ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਜਿੱਥੇ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਬਣੀ। ਸੇਵਾ ਲਈ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਸਪਾ ਵੱਲ ਜਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਪਰ ਅਖੀਰ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਵੱਲੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੇਵਾ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਣ ਦੀ ਆਸ ਹੈ।
ਜਿਹੜੇ ਜਿਹੜੀ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਹ ‘ਸੇਵਾ’ ਲਈ ਹੀ ਛੱਡ ਰਹੇ ਹਨ, ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦੇ ਬਿਆਨ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਇਹੀ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਇੱਕ ਪਿੰਡ, ਸ਼ਹਿਰ, ਹਲਕੇ ਵਿੱਚ ਇੰਨੇ ‘ਸੇਵਾਦਾਰ’ ਹਨ ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਕਤਾਂ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਦੀਆਂ ਹਨ। ਲੋਕ ਐਵੇਂ ਆਖਦੇ ਨੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਮੁੱਢਲੀਆਂ ਸਹੂਲਤਾਂ ਨੂੰ ਤਰਸ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਸਾਡੇ ਨੁਮਾਇੰਦੇ ਚੰਗੇ ਨਹੀਂ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਇਨਾਂ ਨੇ ਜਿੱਤਣ ਮਗਰੋਂ ਕਦੇ ਮੂੰਹ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਇਆ।
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਹੈ ਕਿ ਇਨਾਂ ‘ਸੇਵਾਦਾਰਾਂ’ ਦੀ ਜਵਾਬ ਤਲਬੀ ਕਰੋ। ਜੇ ਹੁਣ ‘ਸੇਵਾਦਾਰਾਂ’ ਮੂਹਰੇ ਨਾ ਬੋਲੇ ਤਾਂ ਪੰਜ ਸਾਲ ਸੇਵਾ ਵੱਲੋਂ ਵਾਂਝੇ ਰਹਿ ਜਾਓਗੇ।
*****
(ਨੋਟ: ਹਰ ਲੇਖਕ ‘ਸਰੋਕਾਰ’ ਨੂੰ ਭੇਜੀ ਗਈ ਆਪਣੀ ਰਚਨਾ ਦੀ ਕਾਪੀ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਸੰਭਾਲਕੇ ਰੱਖੇ।)
(1561)
(ਸਰੋਕਾਰ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਲਈ: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.om)
